خدانگهدار ای کوچه خاطره ها!
دلت تنگ است
میدانم ، قلبت شکسته است
می دانم ، زندگی
برایت عذاب اور است
میدانم ، دوری برایت سخت است
میدانم … اما
برای چند لحظه آرام بگیر عزیزم …
گریه نکن که اشکهایت حال و هوای مرا نیز بارانی می کند ،
گریه نکن که چشمهای من نیز به گریه خواهند افتاد …
آرام باش عزیزم ،
دوای درد تو گریه نیست!
بیا و درد دلت را به من بگو تا آرام بگیری ،
با گریه خودت را آرام نکن...!
با تنهایی باش اما اشک نریز ،
درد دلت را به تنهایی بگو
زمانی که تنهایی!
گریه نکن که اشکهایت مرا نا آرام میکند .!
گریه نکن چون گریه تو را
به فراسوی دلتنگی ها میکشاند !
گریه نکن که چشمهایم طاقت این
را ندارند که آن اشکهای پر از مهرت
را بر روی گونه های نازنینت ببینند ،
و دستهایم طاقت این را ندارند
که اشکهای چشمهایت را از
گونه هایت پاک کنند .!
گریه نکن که من نیز مانند تو آشفته می شوم!
گریه نکن ،
چون دوست ندارم آن چشمهای زیبایت را خیس ببینم!
حیف آن چشمهای زیبا و پر از عشقت نیست
که از اشک ریختن خیس و خسته شود؟
ای عزیزم ، ای زندگی ام ، ای عشقم ،
اگر من تمام وجودت می باشم
،اگر مرا دوست میداری و عاشق منی ،
تنها یک چیز از تو میخواهم
که دوست دارم به آن عمل کنی
و آن این است که دیگر
نبینم چشمهایت خیس و گریان باشند!
زندگی ارزش این همه اشک ریختن را ندارد ،
آن اشکهای پر از مهرت
را درون چشمهای زیبایت نگه دار ،
بگذار این اشکها در چشمانت آرام بگیرند …
عزیزم گریه نکن
چون من از گریه هایت به گریه خواهم افتاد !
وقتی اشکهایت را میبینم
غم و غصه به سراغم می آید!
وقتی اشکهایت را میبینم
حال و هوای غریبی به سراغم می آید !
وقتی اشکهایت را میبینم ،
از زندگی ام خسته می شوم!
وقتی اشک میریزی دنیا نیز ماتم میگیرد
، پرندگان آوازی نمیخوانند ،
بغض آسمان گرفته می شود
، هوا ابری می شود
و پرستوهای عاشق خسته از پرواز !
گریه نکن عزیزم…
آرام باش عزیزم،
بگذار این اشکهای گذشته را از
گونه های نازنینت پاک کنم ،
دستهایت رادر دستان من بگذار عزیزم،
سرت را بر روی شانه هایم بگذار
عزیزم و درد و دلهایت را در گوشم زمزمه کن عزیزم …
من می شنوم بگو درد دلت را عزیزم!
با گریه خودت را خالی نکن عزیزم
چون بغض گلویم را می گیرد ،
باگفتن درددلت به من خودت را خالی کن
تا دل من نیز خالی شود!
میدانم وقتی این متن مرا میخوانی
اشک از چشمانت سرازیر می شود
آری پس برای آخرین بار نیز گریه کن
چون این درد دلی بود که
من نیز با چشمان خیس نوشتم!
هنوز هم پریشانم ،
هنوز هم پشیمانم ،
هنوز هم قطره ای از اشکهای زمانی
جدایی ام با تو در چشمانم دیده می شود !
هنوز هم یاد و خاطره های با هم بودنمان
در ذهنم تکرار می شود .
هنوز هم پشیمانم از اینکه عاشقت شدم ،
پشیمانم از اینکه خودم را در این
منجلاب عاشقی رها کردم .
پشیمانم از اینکه نیامدم
و به تو کلمه دوستت دارم را بگویم!
تو رفتی ،
بدون هیچ حرف ناگفته ،
و بدون هیچ سختی !
رفتی،
خیلی آرام ،
چون عاشق نبودی ،
رفتی خیلی زود
چون مرا دوست نمی داشتی!
اما من عاشقت بودم ،
من دیوانه ات بودم …
قلب مرا را شکستی
و خودت نیز با کوله باری از امید
به سوی مرز خوشبختی ها روانه شدی !
هنوز هم تکه های شکسته شده
احساس محبت و عشق در قلبم
دیده میشود.
هنوز هم خورده شیشه های شکسته پنجره ای
که رو به امواج دریای دلت بود
در قلبم دیده می شود!
هنوز هم خسته ام !
هنوز پریشانم ،
و هنوز آن احساس سیاه غم وغصه
در قلب من نشسته است!
قصه من و تو قصه
عشقی بود که تنها در قلب من احساس می شد!
پیشمانم از اینکه قلبم آن احساس عشق و محبتش
را درون خودش نگه داشت و آن را فاش نکرد!
! اما دیگر به دنبال فاش شدن
آن راز نخواهم رفت!
در یک نگاه عاشقت شدم ،
لحظه ها و ساعتها در کوچه خاطره ها
قدم میزدم تا تو را ببینم ،
سالها و روزها انتظار کشیدم
تا قلبت را روزی به من هدیه دهی ،
اما تو غرورم را شکستی ،
عشقم را کشتی ،
و قلبت را به کسی دیگرهدیه دادی!
نمی توانم بگویم لعنت به تو !
و نمیتوانم بگویم لعنت به من!
تنها می توانم بگویم نفرین به این سرنوشت !
اینک با کوله باری از غم و غصه
این کوچه بی محبت را ترک میکنم
تا دیگر خاطرات گذشته که با هم بودیم و
از هم می گفتیم در ذهنم تکرار نشود.
پس خدانگهدار ای کوچه خاطره ها!
چند نکته ارزشمند از بزرگان
ــ دختر بی بازگشتِ گریه ها ! ــ
و تو !
ــ دختر بی بازگشتِ گریه ها ! ــ
از یاد نبر که ساده نویسی ،
همیشه نشان ساده دلی نیست !
پس اگر هنوز ،
بعد از گواهی گریه ها در دفترم می نویسم :
" باز می گردی "
به ساده دل بودنم نخند !
اشتباه مشترک تمام شاعران این است که
پیشگویان خوبی نیستند !
تقصیر تو نبود .
تقصیر تو نبود .
خودم نخواستم چراغ قدیمی خاطره ها ،
خاموش شود !
خودم شعرهای شبانه ی اشک را ،
فراموش نکردم .
خودم کنار آرزوی آمدنت اُردو زدم .
حالا نه گریه های من ، دِینی بر گردن تو دارند ،
نه تو چیزی بدهکار دلتنگی این همه ترانه ای !
خودم خواستم که مثل زنبوری زرد ،
بال هایم در کشاکش شهدها خسته شوند و
عسل هایم صبحانه ی کسانی باشد که هرگز ندیدمشان !
تنها آرزوی ساده ام این بود که
در سفره ی صبحانه ی تو هم ، عسل باشد .
که هرازگاهی کنار برگ های کتابم بنشینی و
بعد از قرائت باران ها ، زیر لب بگویی :
" ــ یادت بخیر ! نگهبان گریان خاطره های خاموش ! "
ــ همین جمله ــ
برای بند زدن شیشه ی شکسته ی این دل بی درمان ،
کافی بود .
هنوز هم که هنوز است ، از دیدن تو ،
در خیابان خیس خواب هایم شاد می شوم .
هنوز هم جای قدم های تو بر چشم ترانه هاست .
هنوز هم همنشین نام و امضای منی .
دیگر تنها دلخوشی ام ،
همین هوای سرودن است .
همین شکفتن شعله ، همین تبلور بغض .
به خدا هنوز هم ،
از دیدن تو در پس پرده های باران بی امان ،
شاد می شوم ! آقــــــــــــا!
* شاید حرف زدن توی این موقعیت خیلی برام سخت باشه .
شاید درست نتونم بگم چه احساسی داره ،
دل بریدن از تکه تکه ی وجودت ،
از گریه هات ، از بند بند گذشته ات .
فقط می تونم بگم بعد از پدر عزیزترین موجودی بودی
که دوست داشتنشو با همه ی وجودم حس کردم .
برام سخته .
خودت بهتر از هر کسی می دونی عشق تو ،
بهاش تنها خدا بود .
خدایی که ناظر تمامی احوال ماست .
نمی تونم . به خدا نمی تونم بگم ..
فقط می خوام خوشبخت باشی .
خوشبختی تو ،
سلامتیت همیشه اولین چیزایی بود
که از خدا خواستم و می خوام .
سهم بودنت مال من نبود .
خنده هات مال من نبود .
شادیات مال من نبود
اما من با تو نهایت خوشبختی رو تجربه کردم .
با اومدنت اوج رسیدم
و با رفتنت سقوط کردم .
کاش می تونستی اشکایی تنها صاحبش تو بودی و ببینی .
کاش درد این نوشته اونقدر بزرگ بود که درد رفتنتو از یادم می برد .
به خدا ، به خدا ، به خدا جز آرامش آرزوی دیگه ای واست نداشتم .
مراقب همه ی اون چیزای عزیزی که پیشت امانت گذاشتم ،
باش و فراموش نکن که هر وقت احساس کردی تنهایی ،
یکی هست که مثل سایه باهاته
و حضور معنویشو هیچ وقت ازت دریغ نکنه .
عزیز بودی ، هستی و خواهی موند .
به خدا می سپارمت .. "
هرگز نخواستم که تو رو با کسی قسمت بکنم ..
هرگز نخواستم که به داشتن تو عادت بکنم ..
اما توی خلوت خودم تنها فقط مال منی ..
با اینکه هیچ کسی
مثل من عاشق تو نیست .. .. .. .. .. .. .. "
نیایش
|
بار خدایا از عشق امروزمان قدری هم برای فرداهایمان کنار بگذار
ثانیه ها از پس هم گذشتند و ما را دلسرد کردند
|
عشق یعنی...
|
من / عشق پاک یعنی سرزمین لحظه یعنی بیداد عشق من باختن عشق جان یعنی زندگی لیلی و قمار مجنون در عشق یعنی ... شدن ساختن عشق دل یعنی کلبه وامق و یعنی عذرا عشق شدن من عشق فردای یعنی کودک مسجد یعنی الاقصی عشق / من |
تو دنیا سه تا فرشته هست.
تو دنیا سه تا فرشته هست.
..یکی داره به پرندهای خوشکل غذا میده .
.یکی داره به درد دل عاشق خوشکل ما گوش میده
سومی همونی که من خیلی خیلی دوسش دارم
والان داره اینو میخونه
------------------------
وقتی آموزگار گفت: عشق چند بخشه؟؟
دستم را بالا بردم و با خوشحالی داد زدم:
یک بخش فقط یک بخش .......
ولی وقتی تو را شناختم
فهمیدم که عشق سه بخشه!!
عطش دیدن تو شوق
با تو بودن
اندوه بی تو بودن
------------------------
اگه یه روز چشمات پر اشک شد
و دنبال یه شونه گشتی که گریه کنی صدام کن.
بهت قول نمی دم که ساکتت کنم..
.ولی قول می دم
که پا به پات گریه کنم
------------------------
شیشه ای می شکند...
یک نفر می پرسد...
چرا شیشه شکست؟
مادر می گوید...
شاید این رفع بلاست.
یک نفر زمزمه کرد...
باد سرد وحشی مثل یک کودک شیطان آمد.
شیشه ی پنجره را زود شکست.
کاش امشب که دلم مثل آن شیشه ی مغرور شکست،
عابری خنده کنان می آمد...
تکه ای از آن را برمی داشت
مرهمی بر دل تنگم می شد...
اما امشب دیدم...
هیچ کس هیچ نگفت غصه ام را نشنید...
از خودم می پرسم
آیا ارزش قلب من از شیشه ی پنجره هم کمتر است؟
دل سخت شکست اما،
هیچ کس هیچ نگفت و نپرسید چرا
------------------------
دیروزدر دادگاه دلم مغز من قاضی بود ،
متّهم قلبم بود
جرم من عاشقی بود ،
عشق من یاد تو بود ،
حقّ من اعدام بود
اگر...؟!