هر روز...

این روزهــــــــا میگذرد؛
 اما «مــــن»..
از این روزهـــــــا نمیگــــذرم!

 

هـــرروز

در تردد هــــزار و أند چهـــــره ی نا آشنـــــا

به دنبــــال لبخنــــــدهای مهــــربان تو می گــــردم...

ب
بخواب تا نگاهت کنم و
برای هر نفس تو
بوسه‌ای بنشانم به طعم ...
هرچه تو بخواهی.....

کمبود خواب
با یک روز مرخصی حل می شود.
کمبود وقت
با مدیریت زمــان.
سایر کمبود ها نیـــز علاجی دارند
...
با کمبود دست هایت چه کنــم ؟!!!

راه میروم

و شهر

زیر پاهایم تمام میشود!

تو…

هیچ کجا نیستی…

گاهی سرم را بالا می گیرم تا آسمان مرا فراموش نکند
تا ابرها بدانندکه وقت باریدن است
تا پرنده ها ببینند همزاد اسیرشان را...
ومی گریم تا زمین بداند که من از جنس ابرم نه خاک...

عـادت کـرده ام

نـگـاه کنـم بـه آدم هایی که

از دور می آیـند

تـا آن زمان که ثـابت شونـد

" تــو " نـیستـند

ســـرم را شاید بتوانند گـــرم کنند دیگران

اما وقتی تـــو نیستی

هیچ کس نیست دلـــم را گرم کند . . .

گاهی به خاطرش

ماندن را تحمل کن

رفتن از دست همه برمی آید !